Over ons

Mijn foto
Twee leerkrachten van de Gemeentelijke Secundaire School Munsterbilzen gaan op vrijdag 30 maart 2012 met de trekfiets voor het goede doel naar Santiago de Compostela. Zij maken hierbij een fietstocht van 2000 km op 2 weken tijd. Tijdens deze periode verlaten ze hun gezin op het thuisfront voor het steunen van gezinnen in nood.

Dag 10: Zondag 8 april 2012

Terwijl vele kindjes Paaseitjes aan het rapen waren deden Kris en Luc een beklimming van 40 km. Het was loodzwaar schreef Kris per sms! Na 36 km zijn ze gestopt om te eten. De mensen daar hadden erg veel bewondering en hebben dan met veel liefde een spaghetti voor de twee Belgische heren gemaakt! Een babbeltje in het Engels heeft hun dan gesterkt voor de volgende en laatste 4 km van de beklimming. Regen, wolken en veel mist kregen ze hoe hoger, hoe meer! Alles is wel droog gebleven dankzij de nodige hoezen die ze meesleuren. (maar niet voor niets dus)  Berg af verliep dan weer vlot. Volgens de GPS moesten ze onder 2 bruggen door (autostrade) maar ze waren niet zeker of dat wel mocht. Na de eerste tunnel zagen ze een man staan langs de kant. Of een boswachter of politie... En ja, politie die hun in het Spaans uit heeft proberen te leggen dat een tunnel verboden is voor fietsers. Ze vroegen (gebarentaal en korte woordjes) dan de weg naar Pamplona. De politie was vriendelijk en wees de omweg. Het ergste hebben ze nu achter de rug, toch blijven ze op hun hoede voor de bergen die ze ook nu nog moeten trotseren! Het was doordat het ook daar Pasen is erg rustig in de stad. Zo vonden ze na 126 km rond 19u45 een nonnenklooster. Nu zitten ze echt op de route voor de pelgrims. In het klooster is dan ook voor de pelgrims een grote zaal maar deze lag vol. Luc en Kris vonden het ook aangenamer om toch voor een bedragje een aparte kamer met douche en elektriciteit te hebben. GPS, GSM en de rest van hun gerief zijn alzo ook veiliger.
Kris voelt zich sterk. (ik heb hem gevraagd om eerlijk te zijn) Maar hij zei: ik voel mij elke dag sterker worden en heb enkel en alleen een gekloven onderlip. Met Luc gaat het goed. Zijn been (blijkbaar is het niet zijn bil, maar de "Hamstring" (spier in bovenbeen)) is wel nog gevoelig maar ze houden daar rekening mee. Als het pijn begint te doen rijden ze een beetje trager,... We beginnen aan het einde van de tocht zei Kris nog enthousiast! 

Luc voorbij de eerste beruchte brug!

Het begin van de pelgrimstocht!

8 opmerkingen:

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Anoniem zei

Yo, de mannen!
Puike prestatie! Het einde is in zicht en de overwinning zal zoet smaken. Wind, regen en pijnlijke spieren zullen snel vergeten zijn bij deze mooie prestatie en herinneringen. Nog veel moed en tot maandag.
Sportieve groeten.
De directeur

Jean en Jeanny Petry Millen zei

Luc en Kris, nog enkele dagen doorbijten. Nu zijt u op de echte Camino. Wij volgen u met veel belangstelling op de kaart. Succes
Van twee Compostella fietsers in 2000

Anoniem zei

Hey de fikes, niks gaat jullie nog tegenhouden om er te geraken! Kris, voor mij verdien jij de volgende katteviller!

karlien zei

Onderstaand bericht (v.Marc?) gelezen op de site vd triathlonclub:

Compostela komt in zicht!

'De twee dappere fietsers, Luc en Kris, zijn al een flink eind opgeschoten in hun onderneming die hun leidt naar Compostela. Ze zijn ondertussen de natuurlijke grens met Spanje gepasseerd maar ook de psychologische grens van de 1.000km hebben ze gesloopt! Ze zitten dus over halfweg!

Wie de lotgevallen van de twee fietsers een beetje volgt (en verschillende clubgenoten volgen de blog van de twee reizigers toch wel regelmatig) zal gemerkt hebben dat ze regelmatig met slecht weer hebben af te rekenen. Het is dus richting zuiden zeker niet beter dan hier bij ons.

Van (materiaal)pech lijken ze voorlopig wel gespaard te blijven! Houden zo!
Alleen de rechterknie van Luc baart zorgen. Blijkbaar sukkelt hij met een peesontsteking in de knieholte. Hopelijk kan hij dat probleem met wat medicatie en zalfjes onder controle houden want een rustdag zit er waarschijnlijk niet in! Om zoals voorzien, op vrijdag de eindbestemming te bereiken, moet er gemiddeld nog 132km/dag gefietst worden. Een strak schema dus!

Van hieruit duimen we in ieder geval voor een goede afloop!'

www.gsm-opwegnaarcompostela.blogspot.com
Geplaatst op 08-04-2012 op www.zltc.be

zal even aanvullen:
De peesontsteking wordt niet erger en Luc zei gisterenavond dat hij aan de eindmeet durft te denken. Het verzetten van zijn zadel, in combinatie met Ibuprofen, Voltarengel en de nodige uren nachtrust, lijken positief gevolg te hebben. Een rustdag zit er inderdaad niet in, omdat ze zaterdag en zondag 'bewaren' voor resterende kms, evt materiaalpech of serieuze(-re) letsels. De zeer lange afstanden zoals in Frankrijk (>150km/dag) zitten er niet meer in door de bergachtige streek. De eindmeet zal dus (hopelijk;) voor vrijdag of zaterdag zijn.
Iedere dag een dagje dichterbij!
Wat een paasvakantie!
groeten,
karlien

ingrid en co zei

Hij luc en kris fijn om wat over jullie te lezen ,ik moet jullie echt bewonderen.Doe zo verder jullie komen er wel met zo een inzet .groetjes de Vandormaels van roemershoven.

kristin zei

¡Bienvenido a España! Espero que tu hamstring no te de la lata, ni tu colega tampoco, jeje.
Wat je kan doen met je hamstring is veel strekken, voorzichtig tot aan de grens -niet over de pijngrens!- halve minuut aanhouden, 3-5x herh. En voor het vocht in de knie, zo min mogelijk op 't zwoër verzèt zetten, dus eerder wat kleiner trappen en na het fietsen wat losjes pendelen met de knie (knie zwaaien zoals 'n pendelklok, zonder weerstand).
¡Mañana mássss!!!

muchos besos de
las chicas de Madrid

laura raddoux ( dochter van kris ) zei

ze zullen er wel geraken hoor !!!
en ze houden de moed erin !!!
laura RADDOUX